Gisela

Gisela geniet op mijn gazon van het zomerweer.
‘Je blijft toch wel eten?’ vraag ik. ‘De bubbels staan koud en een salade is zo gemaakt.’
‘Klinkt verleidelijk. Pas maar op, straks blijf ik nog plakken.’
Als dat zou kunnen …

Een gebruind hoofd steekt door de coniferen die als erfafscheiding dienen.
'Hé buurman, dat je het effe weet; ik heb vanavond een party in de tuin. Heel gezellig, maar je zult misschien wat kunnen horen. Ik beloof dat je morgenochtend weer in alle rust op je terras kunt ontbijten, hoor. Doei.’
Voor ik kan antwoorden is hij verdwenen.
Gisela kijkt me aan. ‘Is dat niet die presentator van eh …  kom, hoe heet dat programma nou, die show waarin BN’ers iets moeten raden.’
‘Geen flauw idee, ik kijk weinig tv. Die man woont hier trouwens niet echt, mijn buren maken een wereldreis en hebben hun villa deze zomer uitgeleend.’
Ze kijkt peinzend voor zich uit, pakt haar mobiel en zoekt iets op. Dan klaart haar gezicht op en ze haalt twee tassen uit haar auto. De grootste zwiept ze in de hal, onder aan de trap.
‘Dus je blijft slapen?’
‘Als je lief voor me bent.’
Ze aait met haar vinger over mijn wang en loopt met de andere tas de tuin in.
Ik neem verse drankjes mee naar het terras en zie haar in de weer bij de coniferen.
Als ze komt zitten reik ik haar glas aan. ‘Proost, op je eeuwige schoonheid!’
Ik krijg een stralende lach en we nippen van de koele wijn.
‘Wat deed je net bij de coniferen?’
‘O, eh … dat is voor vanavond. Gezien de reputatie van dat feestbeest hiernaast komen er vanavond vast bekende types. En die schijnen er nogal losse normen op na te houden. Daar wil ik het mijne van weten, dus ik heb wat opname-apparaatjes tussen de takken verstopt. Je weet toch dat ik niet meer voor de krant werk? Ik ben nu ZZP-er en verkoop aan de roddelrubrieken. Daar heb je toch geen bezwaar tegen?’
‘Eigenlijk vind ik je een stiekemerd, maar ik zal niet de moraalridder uithangen. Je doet maar. Tenslotte zijn zij zelf verantwoordelijk voor hun gedrag en jij stilt slechts de honger van het publiek naar het doen en laten van de gestaag uitdijende groep BN’ers. Zorg alleen wel dat ik en de locatie buiten de berichtgeving blijven, zowel in woord als in beeld.’

Recente Artikelen

Archief