De aardappelen kleuren rood, ik schil ze deze keer. Dat gaat dus niet goed.
‘Wat doe je nou toch?’
‘Jij wilde toch dat ik zou helpen in de keuken? Nou dan!’
Ze kijkt me aan alsof ik haar aan een #metoo-tje wil helpen.
‘Sodemieter mijn keuken uit en ga alsjeblieft wat anders doen, want dit lijkt nergens op!’
Ik gooi het schilmesje met de piepers in de gootsteen en stampvoet de keuken uit. Dat gezeik toch ook altijd! Kerstmis! Verplichte figuren, familie op visite, inclusief haar ex met tweede leg.
Zó leuk, zó gezellig, zó opgeprikt feestelijk. Daar schijt ik peuken van!
Uit balorigheid smijt ik de peertjes, bedoeld om te stoven, door de kamer. Heerlijk, hoe die harde krengen de kerstballen slopen, en die antieke vaas!
En de bananen, ik smeer ze buiten op het stoepje, met schil en al. Dat zal ze leren, laat ze maar lekker uitglijden! Een beetje mijn feestdagen komen verkloten!
Wacht effe, ik zie nog een pannetje frituurvet; kan ik daar nog wat leuks mee doen?
O ja, en zout in de suikerpot, lekker voor bij de koffie! Als ze het al zo lang volhouden!