Haar koffie is al bijna koud.
Verlangend kijkt zij naar de deur.
Telkens een ander, niet die zij verwacht.
Geen belletje, geen appje, niets.
Zij vraagt de ober naar de tijd, voor de zekerheid, je weet maar nooit.
De avond valt. ‘Mevrouw we gaan sluiten.’
Terug naar huis, alleen.
Voor de vierde dag op rij.