Ik moest nog twee jaar en een beetje.
Die maak ik nog wel vol, dacht ik, ik heb tenslotte leuk werk en dito collega’s.
En mogelijkheden tot afbouwen.
Toen kwam ik in de medische molen, met allerlei onderzoeken en scans.
‘We denken aan een operatie, maar eerst eens kijken of medicatie helpt.’
Anderhalf jaar later.
Mijn werk heb ik nog, mijn meeste collega’s ook.
Inmiddels heb ik ook ervaringsdeskundigheid. In het ziekenhuis ken ik de wachtkamers en de gezichten aan de balies. Een paar ingrepen ondergaan, verschillende pillen geslikt.
Vandaag weer naar de specialist. De laatste keer, hoop ik, want ik voel mij goed.
‘We hebben alle uitslagen nog eens naast elkaar gelegd, met als uitkomst: u wordt honderd! Gefeliciteerd!’